Inhaaldag

De officiële inhaaldag is zondag, maar ik heb al twee dagen niet geblogd en zondag ga ik waarschijnlijk enkel kateren en kuisen. Ik heb dinsdag en woensdag in te halen dus laten we beginnen met guilty pleasures. Mijn guilty pleasure is ook meteen de verklaring waarom ik niks gepost heb. Ik kwam van mijn werk in Brussel, ik woon in Gent dus ik ben zo één van die gefrustreerde pendelaars die vloekt alsof de wereld vergaat als de trein 5 minuten vertraging heeft. Na nog eerst een uurtje te gaan dansen, had ik enkel nog energie om mijn kont in de zetel te nestelen en naar slechte Vlaamse televisie te kijken. Er zijn zeker nog andere guilty pleasures, maar ik hou het liefst bij de deze ;-).

Thema van gisteren dan. Een sterke mening heb ik enkel over zaken waar ik - in mijn eigen bescheiden mening - veel van weet. Amerikaanse politici is er zo eentje, maar daar ga ik niet over uitweiden. Wil je er mijn mening over weten? Vraag er eens naar op café en ik beloof u, uw avond zal gevuld zijn. Ik heb ook een sterke mening over te dunne modellen, maar daar is al zoveel over geschreven dat ik het niet nodig vind om daar mijn gal nogmaals over te spuien. Waar wil ik dan wel iets over kwijt? Strekenwijven! Ik moet er niets van weten en vooral, ik snap het niet. Worden ze zo geboren of heeft de maatschappij ze zo gevormd? Geen idee, en ik ben eigenlijk ook niet van plan het te weten te komen, aangezien ik geen nood heb aan zo'n exemplaar in mijn vriendengroep. Voila, dat weet u dan ook weer.

Zo zijn we bij het thema van vandaag aangekomen: dromendag. De laatste tijd heb ik drie concrete dromen die zich allemaal afspelen op carrièrevlak: personal assistent van Karl Lagerfeld, iets op de set van GG of redactrice bij Vogue in New York. Omdat iemand me ooit zei dat dromen meer kans hebben om gerealiseerd te worden als je ze opschrijft, doe ik dat nu maar. Jullie zijn alvast allemaal uitgenodigd op mijn afscheidsfeestje!

R.